دستمزدهای معوق کارگران تولید گستر آسیا!
کامران پایدار
45 نفر از کارگران شرکت تولید گستر آسیا دستمزد ماه دی و بهمن خود را دریافت نکرده اند. بهانه صاحبان شرکت در نپرداختن دستمزد کارگران عدم سود دهی کافی و کسری بودجه است. این 45 نفر کارگر قراردادی بوده و بواسطه گری یک شرکت خصوصی تامین نیروی کار ارزان٬ به نام پاکبان خودرو که دفتر مرکزی آن در تهران است٬ در اختیار شرکت تولید گستر آسيا قرار گرفته اند. اکثر این کارگران به همراه خانواده هایشان در زاغه نشینهای اطراف تهران، کرج و رباط کریم در بدترین شرایط زندگی مستاجر بوده و خانواده هایشان بی هیچ امکانی در فقر و محرومیت مطلق بسر می برند. پایه حقوق هریک از آنها 196000 تومان در ماه است. در این مرکز تولیدی ساعات طولانی کار و شدت استثمار بسیار بالاست. علیرغم وعده های دروغین صاحبان شرکت بیم آن میرود که در این روزهای پایانی سال حقوق و مزایای ناچیز اسفند این کارگران نیز معوق شود. کارگران تا کنون در اشکال جسته و گریخته دست به اعتراضاتی زده اند و شرکت را تهدید به اعتصاب کرده ند اما همچنان بلاتکلیف در ابهام و اضطراب به سر می برند. شرکت تولید گستر آسیا سازنده انواع صندلی و روکش صندلی است که عمدتا سفارشات شرکت ایران خودرو را انجام داده و کارگاه آن در رباط کریم است.
***
باز هم خودکشی زنان !
در روز یکشنبه 5/12/86 ساعت 8 شب٬ در شهرک انیشه کرج فاز 1 در خیابان نهم شرقی٬ زن جوان 27 ساله ای بر اثر اختلافات خانوادگی و فشارهای طاقت فرسای زندگی خود را از طبقه فوقانی یک آپارتمان به داخل خیابان پرتاب نمود. این زن جوان بلافاصله بر اثر خون ریزی شدید جان سپرد. جسد بیجان و غرقه به خون این زن جوان٬ در حالیکه کودک خردسال 5 یا 6ساله اش با وحشت تمام بر او می گریست٬ بیش از 1 ساعت همچنان بر سنگفرش خیابان مانده بود. بیش از هزار نفر از اهالی محل که از دیدن این صحنه ناگوار شکه شده بودند با ناباوری تجمع کرده بودند. پلیس و ماموران انتظامی که به محل حادثه رسیدند قبل از آنکه به فکر جان این زن جوان و نجات او باشند در هراس از تجمع و اعتراضات مردمی با فشار و تهدید به متفرق کردن مردم متاثر پرداختند. سرگذشت غمبار این زن جوان و فرزند خردسالش اولین سرگذشت تلخ زنان در نظام سرمایه داری و حاکمیت ننگین جمهوری اسلامی نبوده و آخرین آن نیز نخواهد بود. جمهوری اسلامی به همراه قوانین وحشی و اسلامی خود در چند دهه حکومت جنایت بار خود٬ بدترین و سیاهترین شرایط زندگی را به زنان که بیش از نیمی از نیروی فعال و انسانی جامعه را تشکیل می دهند٬ تحمیل نموده است.
زن در نظام اسلامی کالاست. زن برده و موجود درجه چندمی است که از خود اختیاری ندارد. موجودی است برای سود دهی و بهره کشی بیشتر. در بازار فروش نیروی کار دستمزدش ارزان تر از مردان است و کار بیشتری از او می کشند. "عقلش ناقص" است٬ به درد مشورت هم نمی خورد. قیافه و اندامش جملگی معصیت بار و گناه آلود است. اصلا "شرم آور" است٬ باید با صد لایه پارچه و روبنده و مزخرفاتی از این دست او را بپوشانند تا دیگران را معصیت بار نکند. اگر شوهر از او راضی نباشد خدا هم از او راضی نیست. باید با لباس سفید به خانه شوهر برود و با کفن بیرون بیاید. حق انتخاب آزاد رابطه خصوصی و جنسی خود را هم ندارد. در صورت این گستاخی باید بمیرد. سنگسار٬ اعدام و یا قتلهای ناموسی٬ گوشه هایی از قوانین و اصول وحشی و بربرمنشانه دین اسلام و نظام سرمایه علیه زنان است. جمهوری اسلامی باعث و بانی همه بی حقوقی زنان است. اما امروز جمهوری اسلامی با همه کثافات و خرافاتش بیش از هر زمان دیگری منزوی و مطرود است. این حکومت سرتاسر جنایت و جهل به خودی خود نخواهد افتاد. علیرغم پیشرویهای بزرگى که جنبش خلاصی فرهنگی و آزادی و برابری داشته است٬ اما این هنوز کافی نیست. باید جمهوری اسلامی را به قدرت مبارزه مستمر و پی گیر تر، به قدرت اتحاد و تشکل انداخت. باید عملا متحد شد، باید در هر کوی و برزن٬ در هر کارخانه و اداره٬ و هرآنجا که امکانش هست٬ کمیته ها و جمعهای آزادی زن را تشکیل دهیم. باید به قدرت خود آزادی و زندگی انسانی را به چنگ آوریم. این شدنی است و این امر همه ماست.
8 مارس روز جهانی زن در پیش است. این روز فرصت مناسبی است تا هرچه متحد و متشکل تر به میدان بیاییم. برای آزادی زنان، برای رفاه، برای برابری و آزادی٬ برای سوزاندن چادرها و روسری ها، برای Jزادی فوری و بدون قید و شرط کارگران و دانشجویان زندانی٬ برای یک زندگی شایسته انسان٬ و برای نابودی کامل جمهوری اسلامی بپا خیزیم.
***
